Wieczorami, kiedy moi synowie są już totalnie pokonani przez zmęczenie, bywa, że wynegocjują zasypianie na kanapie. Wtedy jeden kładzie się głową w jednym końcu, drugi w drugim, ja siadam po środku, biorę na kolana ich stopy i… myziam. We wszystkie strony i z różnym natężeniem, po prostu myziam. Z resztą myziam także przed zaśnięciem w łóżku – a to plecki Leosia, a to głowę Francynia.

Kilka dni temu Leoś przybiegł podekscytowany i krzyknął: mam! udało się! I pokazał mi to:

To myziaczka – przyrząd do myziania. W całości wymyślony i zbudowany przez mojego syna Leona. Ponieważ jest to tak cudny wynalazek, że nie sposób się nim nie pochwalić dla dobra ludzkości, poniżej krótki amatorski filmik z budowy drugiego egzemplarza myziaczki. Bierzcie i korzystajcie.

Myziaczka by Leon:

Teraz, kiedy wiosna buchnęła majem i łąki pełne są chabrów, wykonanie takiej myziaczki zależy tylko od Waszych chęci. Pierwsza myziaczka została rozłożona na części – chabry w towarzystwie rumianku i kaczeńców stoją na oknie, a słomka została zaadaptowana jako miecz spidermana. To właśnie cały Leoś – wyobraźnia na pełnych obrotach, ciągle coś wynajduje i wymyśla.

Tak więc korzystajcie z dobrodziejstw myziaczki. Matka Anka poleca!