Od jakiegoś czasu Franio miewa koszmary. Budzi się najczęściej około 3-4 w nocy z płaczem, mocno przerażony i bezdyskusyjnie domaga się wstania i pójścia na dół. Bo on nie zaśnie. Bo się boi. Czego? Szarych potworków.
Nie mamy zielonego pojęcia, skąd wzięły się szare potworki w naszym domu. Nie straszymy Franka duchami, potworami ani niczym i nikim innym. Na podziw jednak zasługuje fakt, że wyrwany z głębokiego snu, jest w stanie kolejną godzinę analizować swój sen. Mimo przerażenia pyta i Tatę i mnie, czy na pewno w naszym domu nie ma szarych potworków, czy w kuchni też ich nie ma, czy w łazience także. Kiedy wyjaśniamy mu (o trzeciej w nocy), że szare potworki w ogóle nie istnieją, nakazuje zejść Tacie na dół i pogonić je tam, gdzie pieprz rośnie.
Dziś w nocy znów pojawił się motyw szarych potworków. Franio zasnął wtulony w Tatusia, tysiące razy zapewniany, że nic się nie dzieje i może czuć się bezpieczny.
Ranek przyniósł 38 stopni gorączki, rehabilitację na ambu i cztery godziny odsypiania. Kiedy lek przeciwgorączkowy przestał działać, Frankowa temperatura skoczyła do 38,5 stopnia, pojawiły się wymioty i kolejne odsypianie po leku. Musicie wiedzieć, że Franio, jak prawdziwy mężczyzna, już przy 37,5 stopnia jest baaaardzo słaby. Przy 38,5 był dziś totalnie wyłączony i apatyczny. Doktor Opiekun nakazał podrasowanie nastaw respiratora, a zawezwana Doktor Pediatra wysłuchała dziwnych brzydko rokujących cudów na prawym płucu. Apetytu zero, ale humor zaczął wracać, kiedy w drzwiach pojawiła się ukochana Ciocia M. W użyciu antybiotyk, dużo płynów i spełnianie najmniejszych zachcianek. Zwolnienie z ćwiczeń. Przed nami chyba długa noc. Szare potworki mogłyby iść skąd przyszły i zabrać to, co przyniosły.
Kciuki mile widziane.
Mocno, mocno wszystkie palce trzymamy i potworki szare słoneczkiem przeganiamy!!! i czekamy na wieści!
No to macie kolejną uzależnioną na koncie. Kilka ostatnich wieczorów poświęciłam na przeczytanie całego archiwum (w międzyczasie PIT rozliczony, 1% odliczony dla F.)
Potwory spróbujcie przegonić tą grą na dobranoc:
http://allegro.pl/granna-potwory-do-szafy-gratis-warszawa-i5007068553.html
Trzymajcie się ciepło (ale nie,żeby od razu 38 ;).
Buziaki.
Witam! Uwielbiam sposób w jaki piszecie, zaglądam regularnie i kibicuję Franiowi i Wam, żeby sił Wam nie zabrakło. Te szare potworki to pewnie wzięły się z choroby i wraz z chorobą znikną, ale w międzyczasie póki są, może je odczarować np. zaczarować w jakieś zwierzaki, które Franio lubi, moze film o Potworach i Spółce mógłby pomóc, albo powyśmiewać się z nich, dorobić im np pióropusz, pomalować ich w paski albo w kropki, albo na zielono, niech się zgubią w zielonej trawie, albo dorysować im skrzydła zaczarowanym ołówkiem, polecą wtedy np do Afryki, gdzie będą przeżywać przygody na sawannie:). Tak sobie myślę, co ja bym mojej córce mogła zaproponować, żeby odpędzić koszmary. Trzymam kciuki.
Hej kochani,
Chce podzielic sie z Wami najpiekniejsza historia milosci dziecka niepelnosprawnego, jaka kiedykolwiek widzialam:
https://www.youtube.com/watch?v=ax4VIVs-qsE
Mam nadzieje, ze poprawi Wam ona humor oraz doda sil i inspiracji na przyszlosc:)
Pozdrawiam serdecznie!
Jest taka książka „Wilki w ścianie”, która pomaga dzieciom pokonać strach w takiej sytuacji. Pięknie ilustrowana, ale dość specyficzna. Dzieciom w mojej rodzinie bardzo przypadła do gustu i często do niej wracały.